Skip to content

Open Letter to the Workers and Publics of CCA Ujazdowski Castle from the Winter Holiday Camp Working Group (Warsaw, Poland)

October 4, 2013

//EN

Winter Holiday Camp is an artistic experiment in institutional democracy open to the collaboration of children and adults alike, including every worker of CCA Ujazdowski Castle and its visiting public. With its initial stages already begun last Spring, and scheduled to unfold during Winter 2013, it is now one of the projects favored for cancellation by CCA director Fabio Cavalucci due to the museum’s financial crisis. This suggestion was presented in Cavalucci’s letter to the Ministry of Culture, which was sent in the beginning of September.

The Working Group of Winter Holiday Camp is a collective of artists and activists from a diverse array of countries. We don’t exist singularly, but rather form a node in a series of networks that straddles political and artistic spheres. We stand in solidarity with Janusz Byszewski and the union of workers (KZ NSZZ Solidarność nr 677 w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski) that published a letter on September 25th on the website of Obywatelskie Forum Sztuki Współczesnej and informed Gazeta Wyborcza about critical situation in their institution – expressing concerns about the current managerial process of the CCA [“Katastrofa finansowa Centrum Sztuki Współczesnej”; September 25th]. We recognize that these concerns of precarity and non-democratic decision-making are endemic of global labor trends: cut-throat corporate models that dominate institutional functioning. Through our art practice, we plan to enact a holiday from the stresses and inevitable conflict of undemocratic systems during the period of Winter Holiday Camp. Despite the initial withdrawal of support from the Director, we have not wavered in our commitment to Winter Holiday Camp or to the staff of CCA with whom we have already begun to work extensively over the past several months; in light of the current labor struggle, we now see our work as even more necessary. The following is an explication of the project’s relevance to the CCA’s political situation and a declaration of our current aims and proposed actions:

The primary goal of Winter Holiday Camp is to form a deeper understanding of the cultural institution and to transform it playfully–working with children as our guides into the future, in search of real solutions to satisfy the shifting fantasies and expectations of a society in transition. Our goals will be bolstered by two primary areas of research: firstly, to grasp the position of the CCA within the larger cultural-political context of a rapidly changing Europe and a global crisis of late-stage capitalism breached by trans-local social uprisings; and further, to understand the internal structure–hidden values and points of conflict–of this specific institution.

Originally a solo project of Pawel Althamer, Winter Holiday Camp will build from the pedagogical practice developed by Janusz Korczak, who worked with children as “little citizens” with full rights, respect and agency. Korczak’s work with children contained an ethical imperative that all people be included in horizontal decision-making processes that affect their lives and livelihoods. This visionary and functional model of democracy resonates with the democratic tools adopted and developed by the recent social movements, including general assemblies, non-hierarchical working groups and collective propositions.

Inspired by the implementation of institutional horizontality within the Berlin Biennale 7, Pawel Althamer made the critical decision to open this project to collaborative practice. He invited Artur Zmijewski, who in turn invited Occupy Museums member Noah Fischer, leading to the formation of a “working group” of artists and activists from Poland, as well as from New York City, New Orleans, Berlin, Mexico City, Madrid, Budapest and Buenos Aires, united in Warsaw to share full authorship over the project and offer participation to CCA staff. (A first document of shared authorship between CCA and the working group, which shares all copyright with CCA workers, can be viewed at Winterholidaycamp.org). The current Working Group of Winter Holiday Camp includes members Paweł Althamer, Raquel Gomez Amborosio, Tal Beery, Imani Jacqueline Brown, Antonio Calleja-Lopez, Maureen Connor, Gabriella Csoszó, Noah Fischer, Federico Geller, Zuzanna Ratajczyk, Dorota Sajewska, Igor Stokfiszewski, Joulia Strauss, Paula Strugińska, Martyna Sztaba, Zofia Waślicka, Katarzyna Wąs and Artur Żmijewski.

We understand that the labor struggle currently embroiling within CCA is not isolated to this particular institution, the city of Warsaw, or Poland. Today, the public sphere is internationally “occupied” by the private interests and values of hypercompetition, leading to funding cuts, museum closures, and market-oriented programming in countries such as the Netherlands that until recently seemed immune to these most toxic effects of neoliberalism. While the economic crisis is blamed for these cuts at CCA, we feel that the deeper crisis is found in the persistent double-think of supporting reckless and undemocratic trends in the private sphere where crashes are frequent, leading to the inevitable slashing of the public’s cultural resources to avoid a system breakdown.

Decision-making power in the culture industry, as in politics, rests in the hands of a powerful few–the 1% “CEOs” of culture. Whatever the mission of the institutions–from education programs to provoking experimental thought and cultural exchange–these decision-makers are increasingly measured and rewarded solely within the metric of “growth”– in profit, size and numbers over quality and criticality.

Winter Holiday Camp was cancelled when the exhibition British British Polish Polish, according to Fabio Cavalucci, “unfortunately failed to obtain all the planned measures and had to decide more funding from the exhibition center.”  This exhibition features some of the world’s highest grossing artists, including Damien Hirst, and its privileging over other projects illuminates the museum’s function according to market-oriented logic, namely, as stated by Cavalucci himself, that “the right to distribute the images are [a] promotional tool [that…] adds value to the work and makes it easier to sell.” However, in the same letter to a coalition of protesting artists, Fabio notes that, “today the market system exposes all the constraints and difficulties that it faces. I do not think [it] will survive the data and you will need to create a new support system for art.” The democratic experiment of Winter Holiday Camp was created to model this possible new support system.

After months of planning, including multiple research trips to Warsaw where workers were interviewed extensively, Winter Holiday Camp proposed a program that would give a real holidays to workers, creating time for reflection and resolution, interaction and experimentation. It would be a holiday from an institutional culture of hyperproduction, where one event after another is quickly promoted, exhibited, and packed away to the private market like a cultural assembly line. Counter to this model we would host assemblies, introducing tools that encourage open dialogue, ask questions and probe answers: What kind of institutions do we need? How can art help us to build a more sustainable existence? How can we support alternative practices and models that exist outside of the market? During our latest research sessions we listened to the stories of workers and learned of the existence of a massive archive of unrealized and brilliant projects in the last years: a true hidden treasure of the institution. We would work to make this hidden value visible; to put it into cultural circulation via archives and, perhaps, even implementation.

Thus, in light of the cancellation of Winter Holiday Camp, but with continued dedication to our practice and the relationships we have built, we propose the following next steps, which we will carry out in solidarity with the staff of CCA, regardless of the project’s official re-instatement:

1. We offer to continue together with CCA employees open and transparent process of institutional transformation – focused on better relations inside the institution, non violent processes of collective decision making – and on better relations with people who also create the institution of culture, but are not formally connected with it: artists and viewers.

2. We offer the tool of public general assemblies to have staff-wide and public-wide discussions about the future of the institution. Those of us present in Warsaw will join with CCA workers in assemblies, and if the conditions are made possible for us to continue in Warsaw, we will implement a lasting program of assemblies.

3. We offer to build an archive of the unrealized projects of CCA and of the historical struggle of its workers as the beginnings of a progressive institution-in-resistance.

4. We offer the continued use of our artist/activist networks for the dissemination of the messages of the Solidarity union and CCA workers.

We will see you at the assemblies!

In solidarity,

Winter Holiday Camp

 

//PL

List solidarności z pracownikami CSW

Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp to eksperyment artystyczny, którego celem jest próba demokratyzacji instytucji – otwarty na współpracę z wszystkimi pracownikami Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, jego publicznością i z artystami. Prace nad przygotowaniem projektu rozpoczęły się wiosną 2013 roku, natomiast jego realizacja miała nastąpić zimą 2013 roku w Zamku Ujazdowskim. Dziś wiemy, że zostanie on zapewne odwołany przez dyrektora CSW Fabio Cavalucciego w związku z kryzysem finansowym w tej instytucji. W liście wysłanym na początku września do Ministra Kultury dyrektor CSW uznał Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp za jeden z czterech projektów, które można odwołać bez szkody dla programu instytucji.

Grupa robocza Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp to kolektyw artystów i aktywistów z kilku krajów. Nie jesteśmy sami, stanowimy część większej społeczności, która angażuje się zarówno w działania polityczne jak i artystyczne.

Wyrażamy solidarność z Januszem Byszewskim i członkami związku zawodowego NSZZ Solidarność w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, którzy 25 września 2013 roku opublikowali na stronie Obywatelskiego Forum Sztuki Współczesnej list otwarty do dyrektora CSW oraz przekazali go mediom, informując Gazetę Wyborczą o chaotycznym i autorytarnym sposobie zarządzania instytucją przez Fabio Cavalucciego [artykuł: „Katastrofa finansowa Centrum Sztuki Współczesnej”, GW 25.09.13].

Uważamy, że niedemokratyczne sposoby podejmowania decyzji są częścią globalnych procesów widocznych w instytucjach, które zostały w dużej części zdominowane przez wyniszczające modele korporacyjne. Projekt Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp miał być swego rodzaju odpoczynkiem dla pracowników CSW od stresów i konfliktów, nieuniknionych w niedemokratycznych systemach zarządzania. Wycofanie poparcia dyrektora dla naszego projektu nie zmieniło naszego zaangażowania w relacje z pracownikami CSW, z którymi zaczęliśmy rozmowy kilka miesięcy temu. Uważamy, że w sytuacji obecnego konfliktu między pracownikami a dyrekcją CSW nasze działania mogą być tym bardziej potrzebne. Poniżej wyjaśniamy związki naszego projektu z sytuacją w CSW, nasze cele, a także proponujemy działania, jakie chcielibyśmy podjąć.

Naszym głównym celem jest dobre zrozumienie funkcjonowania instytucji kultury i możliwości jej transformacji. Chcemy zaprosić do udziału w projekcie dzieci, aby były naszymi przewodnikami ku przyszłości. Chcemy wspólnie z nimi szukać realnych rozwiązań odpowiadających oczekiwaniom zmieniającego się społeczeństwa. Nasze cele zamierzamy realizować poprzez następujące aktywności:

– zdefiniowanie pozycji CSW w kontekście zmieniającej się Europy i globalnego kryzysu kapitalizmu, na który reagują ruchy społeczne i aktywiści w wielu krajach;

– zrozumienie wewnętrznej struktury instytucji CSW, poznanie jej niewykorzystanych możliwości i źródeł konfliktu.

Zimowe Wakacje zostały zainicjowane jako indywidualny projekt Pawła Althamera, zrodzony z inspiracji praktyką pedagogiczną Janusza Korczaka, który traktował dzieci jak „małych obywateli”, z pełnym szacunkiem i przysługującymi im prawami. Korczak w pracy z dziećmi opierał się na przeświadczeniu, że wszyscy ludzie powinni uczestniczyć w równościowym procesie podejmowania decyzji, które mają wpływ na sposób i warunki ich życia. Ten wizjonerski i funkcjonalny model demokracji jest bliski rozwijanym przez nowe ruchy społeczne demokratycznym narzędziom współdziałania, takim jak otwarte zgromadzenia, niehierarchiczne grupy robocze i kolektywnie formułowane propozycje zmian.

Doświadczenie demokratyzacji instytucji Kunstwerke podczas 7. Berlin Biennale zainspirowało Pawła Althamera by otworzyć projekt Zimowych Wakacji na działania wspólnotowe. Razem z Arturem Żmijewskim zaprosili Noah Fishera z aktywistami Occupy Museum, czego rezultatem było zawiązanie się grupy roboczej artystów i działaczy społecznych z Polski, Nowego Jorku, Nowego Orleanu, Berlina, Meksyku, Madrytu, Budapesztu i Buenos Aires. Członkowie grupy spotkali się w Warszawie i jako osoby wspólnie tworzące projekt, zaproponowali pracownikom CSW kolektywną pracę nad jego realizacją.

Wiemy, że sytuacja, jaka ma miejsce w CSW, walka prowadzona przez jej pracowników, to nie odosobnione starania, które dzieją się tylko w Warszawie czy w Polsce. Dzisiaj sfera publiczna jest polem nadmiernej rywalizacji ekonomicznej i walki o władzę. Kultura natomiast staje się środkiem cynicznego zabiegania o rozgłos, reprezentację władzy, lub partykularne interesy partii politycznych. Instytucje kultury często opierają się na logice eksploatacji pracowników, odbierając im w ten sposób twórczą wolność, a bywa, że są zarządzane w sposób autorytarny.

Za cięcia budżetowe w CSW dyrekcja tej instytucji wini kryzys ekonomiczny na świecie. My natomiast uważamy, że poważniejszym kryzysem jest uparte uczestnictwo w nieustannym konkursie na ilość produkowanych wydarzeń kulturalnych i wystaw, bez liczenia się z możliwościami pracowników i z faktycznie posiadanym budżetem.

Władza podejmowania decyzji w przemyśle kultury, podobnie jak w polityce, spoczywa w rękach garstki ludzi – jednego procenta wszystkich ludzi kultury. Rzecz w tym, by to zmienić i by decyzje o kształcie instytucji kultury, ich ustroju i celach, były podejmowane nie autorytarnie lecz demokratycznie. Celem projektu Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp jest działanie w kierunku takiej zmiany.

Po kilku miesiącach planowania i spotkań roboczych, podczas których prowadziliśmy wywiady z pracownikami CSW, zaproponowaliśmy ramę działania, które umożliwiłoby  faktyczne wakacje dla pracowników, dając im wolny czas na refleksję, rozmowy i stworzenie na nowo instytucji, w której pracują. Miałyby to być wakacje od zinstytucjonalizowanej kultury nadprodukcji, w której jedno wydarzenie goni następne, wszystko jest błyskawicznie promowane, wystawiane i odsyłane na rynek komercyjny, jakby to była taśma produkcyjna fabryki sztuki.

Zamiast tak wyprofilowanej produkcji, chcemy najpierw praktykować otwartą, równościową debatę na temat instytucji, jakich potrzebujemy; na temat sztuki, która może pomóc w kreowaniu stabilnego świata; na temat wzmacniania alternatywnych praktyk kulturowych i modeli sztuki istniejących poza sferą komercyjną.

Podczas naszych rozmów z pracownikami CSW słuchaliśmy ich historii i odkrywaliśmy jak wiele mieli w ostatnich latach dobrych pomysłów, które nie zostały zrealizowane. Kreatywność pracowników CSW to ukryty skarb tej instytucji i świadectwo jej niewykorzystanego potencjału.

Niezależnie od prawdopodobnego odwołania projektu Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp, dzięki naszemu zaangażowaniu w relacje, jakie nawiązaliśmy z pracownikami CSW, możemy zaproponować następujące działania:

– kontynuowanie wspólnie z pracownikami CSW publicznego i przejrzystego procesu transformacji instytucji, który koncentrować się będzie na odzyskaniu zaufania wewnątrz niej, na nieprzemocowym procesie wspólnotowego, równościowego podejmowania decyzji oraz na włączeniu w te działania ludzi, którzy także tworzą instytucję kultury, ale nie są z nią formalnie związani: artystów i publiczności; może się to odbywać w drodze otwartych spotkań i zgromadzeń;

– użycie artystycznych i aktywistycznych sieci kontaktów do rozpowszechniania informacji o reakcji pracowników CSW na sytuację w ich instytucji, a także o zachodzącym w tej instytucji procesie transformacji;

– stworzenie archiwum działań pracowniczych w CSW na rzecz zmiany instytucjonalnej, w której chcemy wziąć aktywny udział.

Do zobaczenia na zgromadzeniach!

Grupa robocza realizująca projekt Zimowe Wakacje/Winter Holiday Camp:

Paweł Althamer, Raquel Gomez Amborosio, Tal Beery, Imani Jacqueline Brown, Antonio Calleja-Lopez, Maureen Connor, Gabriella Csoszó, Noah Fischer, Federico Geller, Zuzanna Ratajczyk, Dorota Sajewska, Igor Stokfiszewski, Joulia Strauss, Paula Strugińska, Martyna Sztaba, Zofia Waślicka, Katarzyna Wąs, Artur Żmijewski

Comments